Powered By Blogger

Sunday 15 November 2015

Στα ξένα

Και τώρα έφυγες
Πιο μακριά
Για άλλη μια φορά στα ξένα
Εκεί που ανήκεις
Εκεί που ανθίζει η ανάσα σου
«Έλα» φώναξες «κι εσύ»
Ίσως η φορά αυτή να είναι διαφορετική

Τότε δεν είπες λέξη
Αέρας ήσουν
Και μ’ ανασήκωσες
Με πέταξες απ’ τον γκρεμό
Και μ’ έπνιξες στη θάλασσα

Τότε ξεχύθηκες γι’ αλλού
Στο δρόμο δίχως σκέψεις
Αλλόκοτη μου φάνηκες
Που πάγωσες με μιας
Το σώμα σου ανεμπόδιστα
Ελεύθερο και πάλι

Χωρίς φιλί
Χωρίς καθηλωμένο βλέμμα
Γιατί;

Μεταφυσική

Υπάρχει κάτι ονειρικό εδώ
Μια μεταφυσική σκέψη με κατακλύζει και επαναπροσδιορίζει το Εγώ μου
Μια αίσθηση ολότητας, πληρότητας και ησυχίας γεμίζει τα σωθικά μου
Μια αιώνια ηρεμία, μυστικιστική.
Γίνομαι ένα με τη θάλασσα και τους βράχους
Ένα με τον αέρα που αδιάκοπα σφυρίζει
Όνειρα έχω που ταξιδεύουν σαν τα κύματα της θάλασσας
Που απλώνονται πελώρια μπροστά μου, τραγουδώντας
Σιωπή παντού.

Η φύση φαντάζει νεκρή σαν τα βράχια που στέκουν αμίλητα
Στο σώμα μου όμως ζωντανεύει και ταλαντεύεται αμείωτη
Και τα κύματα σα μια συγχρονισμένη ορχήστρα
Αναπαράγουν πολύπλοκες μελωδίες υψηλής ακουστικής.

Ξυπνάει η καρδιά και ανθίζει
Αφυπνίζεται η ύπαρξη
Υψώνεται η ψυχή

Άσε τις εποχές να κυλήσουν σαν όνειρα
Άσε τα κύματα να οργώσουν το κορμί
Ζήσε αιώνια το παραμύθι τούτο
Απεραντοσύνη το Σύμπαν
Γίνε ένα μ’ αυτό
Γίνε ολότητα
Προχώρα παραπάνω
Χωρίς δισταγμό
Χωρίς ελπίδα
Δίχως φόβο